مواد شیمیایى که مى خوریم

لینک دانلود خرید پایین توضیحات

فرمت word  قابل ویرایش پرینت

تعداد صفحات: 5

مواد شیمیایى که مى خوریم

اما پیلى ترجمه: ع- فخریاسرى

شاید بیشترین توصیه اى که روزانه مى شنویم است که مى توانید سبزیجات میوه جات تازه بخورید. ولى خود سبب علت نگرانى اى است که مصرف کنندگان خوردن گونه مواد غذایى دارند. ایا سموم دفع افات که کشاورزى استفاده قرار مى گیرند، براى سلامتى ما مضرند؟ دولت معمولا پاسخ مى دهند که قطعا خیر، ولى ایا واقعا مى توانیم اطمینان خاطرشان اعتماد کنیم؟ واژه سموم دفع افات واقع طیف گسترده اى فراورده هایى دربر مى گیرد که جهت کنترل حشرات، علف هاى هرز، قارچ ها، کپک ها، نرم تنان، پرندگان هر حیوان دیگرى که مى توانند محصولات غذایى اسیب بزنند انها خراب فاسد کنند، استفاده قرار مى گیرند. سموم دفع افات اختراع جدیدى نیستند عملا چندین هزار سال است که بشر انها استفاده مى کند. ۲۵۰۰ پیش میلاد مسیح سومرى ترکیبات گوگرد جهت کنترل حشرات محصولات کشاورزى شان استفاده مى کردند. لیکن، تنها ۴۰ سال اخیر است که مواد شیمیایى مقادیر زیاد استفاده قرار مى گیرند. دهه ۱۹۶۰ تاکنون جمعیت جهان بیشتر دو برابر محصولات کشاورزى شکل سرانه سه برابر شده اند. تقاضاى رو افزایش براى غذا خود دلیل اصلى کاربرد فزاینده سموم دفع افات است اکنون، جهان، سالانه دو نیم میلیارد کیلوگرم سموم دفع افات براى محصولات کشاورزى استفاده قرار مى گیرد، که اثار سلامتى ما محیط زیست جدا نگران کننده است. افزایش تقاضا براى سموم دفع افات موجب تولید شمار رو افزایشى مواد شیمیایى مصنوعى که براى کار طراحى شده اند گردیده است. انها حقیق سموم موثرى هستند ولى همه فکر مى کنند که مقدار سموم که براى کشتن حشرات دیگر افات لازم است، بسیار کمتر است که بتواند سلامتى انسان خطر قرار دهد. همه ساله، دانشمندان دولتى انگلستان حدودا ۴۰۰۰ نمونه فراورده هاى غذایى کشور وارداتى جهت بررسى اثار باقى مانده سموم مذکور بررسى ازمون قرار مى دهند. مجموع سالانه ۲۰۰ هزار ازمون جهت کاهش میزان سموم باقى مانده غذاهاى روزمره مان توسط دانشمندان صورت مى گیرد. سپس نتایج توسط سازمان مستقلى نام «کمیته سموم باقى مانده» ارزیابى قرار مى گیرند. سازمان نوبه خود صورت یک سازمان مشاوره دولت عمل مى کند. • اثر مجموعه سموم وقتى که اعضاى کمیته سئوال مى کنیم، اغلب پاسخ مى شنویم که ازمون هایشان کاملا جدى حساب شده است. انها مى گویند ازمون هایشان بارها بارها نشان داده اند که هر مقدارى باقى مانده سموم مواد غذایى که تاکنون برخورد کرده اند بسیار کمتر بوده که بتوانند سلامتى ما اسیبى وارد سازند. نظر «کمیته سموم باقى مانده» مواد غذایى که ما مصرف مى کنیم، کاملا بى خطرند. حال، تازگى شمارى دانشمندان نظر مخالفت برخاسته اند. دو جنبه سیستم ازمون دولتى هستند که دقت موشکافى علمى برنمى تابند. نخست انکه سیستم هر بار تنها یک سم خاص مى سنجد اثرات ترکیبى یکدیگر غافل است. دکتر ویویان هاوارد سم شناس برجسته دانشگاه لیورپول مى گوید: «به نظر من کار کمیته بررسى هر بار یک سم جداگانه حرف ندارد، ولى تمام جنبه شامل نمى شود. ما چیز زیادى درباره اثار حاصل مخلوط سموم نمى دانیم. ناظرین دولتى مشکل اظهار که نظرشان اثار تجمیعى است، دور مى زنند مواجه شدن پرهیز مى کنند. لیکن، حقیق چنین پاسخى مبتنى هیچ اطلاعى نیست بهترین حالت انها تنها مى توان نوعى امیدوارى تلقى نمود لاغیر.» نظر هاوارد، اثر تعدادى مواد شیمیایى گوناگون، که یکدیگر مخلوط شده اند، بدن احتمالا بیشتر صرف جمع ساده اثار تک تک انها یکدیگر خواهد بود رو، مى توان گفت که ممکن است بالقوه مسموم کننده باشند. مشکل بزرگ ما است که عملا چنین چیزى نمى توان اثبات کرد. شمار ترکیباتى که مى توانند بین صدها سم دفع افات وجود ایند، انقدر زیاد است که میلیون ازمایشگر لازم اند که اثار احتمالى انها ازمون بررسى قرار دهند. گفته هاوارد: «در حال حاضر چنین ابزارى اختیار نداریم. اینده نزدیک چنین امکانى نمى بینیم.» دومین جنبه سیستم ازمون دولتى که موجب نگرانى دانشمندان است است که تنها قادر است حد یک قسمت یک میلیون قسمت کشف اندازه گیرى کند. فرض است که مقادیر کمتر قادر اسیب وارد ساختن سلامتى ما نیستند. ولى هاوارد جست وجوى اثار حاصل مقادیرى حد یک تریلیون است، ویژه کودکان کم سن سال جنین ها. تحقیقات ولى برخى شک تردیدها موجب شده است. وى مى گوید: «ما اثر مخرب سموم سیستم علامت دهى سلول ها، که اساسا زبان گفت وگوى سلول یکدیگر است، مشاهده کرده ایم. یک نمونه اثر، اثر مخربى است که تاثیرات هورمونى مى گذارد. جنین، ویژه مقابل اثرات بسیار اسیب پذیر است. روشن است که یک فرد بالغ کمتر ماجرا تاثیر مى گیرد، ولى واقعا نمى دانم که حقیق همه ما روئین تنیم خیر.» • گزینه الى بهترین حالت باید گفت که دانشمندانى چون دکتر هاوارد هنوز هیچ پاسخى براى پرسش ندارند. ولى انچه که انها مى دانند است که میزان باقى مانده سموم دفع افات غذاهاى روزمره مان هیچ وجه طور که دولت ادعا مى کند بدون خطر نیست. دانشمندان، حالى که جست وجوى یافتن پاسخ هاى مشخص پرسش هستند، اصرار مى کنند که فعلا رعایت احتیاط بهترین گزینه است. هاوارد مى گوید: «موضوع برمى گردد انتخاب ما. مى توانیم تنها غذاهاى الى بخوریم. کشاورزى محصولات الى تنها تعداد اندکى سموم استفاده قرار مى گیرند، سمومى که مى دانیم سمیت کمترى نسبت دیگران برخوردارند.» سازمان نیکوکارى «دوستداران زمین» اصرار مى ورزد رفتن سوى استفاده جایگزین هاى سموم دفع افات. مثل روش هاى کنترل بیولوژیک که موجودات زنده براى بین بردن موجودات مضر استفاده مى