نحوه عملکرد انتی اکسیدانها ص

لینک دانلود خرید پایین توضیحات

فرمت word  قابل ویرایش پرینت

تعداد صفحات: 6

نحوه عملکرد انتی‌اکسیدان‌ها

انتی اکسیدان شامل مواد مغذی (ویتامین املاح معدنی) انزیم ( پروتئین موجود بدن واکنش شیمیایی نقش کمکی دارند) هستند. بنظر رسد مواد جلوگیری ایجاد بیماری مانند سرطان ، بیماری قلبی ، سکته مغزی ، الزایمر ، ارتریت روماتوئید کاتاراکت نقش دارند.

همانطور نامشان پیداست ، انتی اکسیدان موادی هستند قادرند اثرات مضر اما طبیعی فرایند فیزیولوژیک اکسیداسیون بافت مقابله کنند.

انتی اکسیدان شامل مواد مغذی (ویتامین املاح معدنی) انزیم ( پروتئین موجود بدن واکنش شیمیایی نقش کمکی دارند) هستند. بنظر رسد مواد جلوگیری ایجاد بیماری مانند سرطان ، بیماری قلبی ، سکته مغزی ، الزایمر ، ارتریت روماتوئید کاتاراکت نقش دارند.

استرس اکسیداتیو زمانی دهد تولید ملکول مضر بنام رادیکال ازاد بیش ظرفیت حفاظت بخشی دفاع انتی اکسیدانی باشد. رادیکال ازاد اتم فعال قطعات ملکولی شیمیایی هستند حسب الکترون دارند بار دار هستند. رادیکال مانند انیون سوپر اکسید ، رادیکال هیدروکسید ، فلزاتی همچون اهن مس هستند. رادیکال ازاد حاوی اکسیژن تحت عنوان گونه واکنشگر اکسیژنی نامیده شوند (ROS) مهم رادیکال ازاد بیولوژیک هستند. ROS شامل رادیکال سوپر اکسید رادیکال هیدروکسیل ، باضافه مشتقات اکسیژن الکترون نابرابر مانند پراکسید هیدروژن ، اکسیژن تنها ، اسید هیپوکلروس هستند. بدلیل انکه رادیکال ازاد یک تعداد بیشتری الکترون نابرابر دارند بشدت نا پایدار هستند. رادیکال بدن دنبال گردند الکترون بگیرند دست بدهند. نتیجه سلول ، پروتئین ، DNA صدمه میزنند.

همین روند اکسیداتیو باعث شود روغن فاسد شود ، سیبی پوست گرفته شده تغییر رنگ دهد اهن زنگ بزند.

امکان ندارد ما بتوانیم صدمه رادیکال ازاد امان بمانیم. رادیکال منابع داخل (اندوجنوس) خارج بدن (اگزوجنوس) ایجاد شوند.

اکسیدان حاصل فرایند داخل بدن نتیجه تنفس هوازی نرمال متابولیسم ، التهاب تشکیل شوند. رادیکال ازاد اگزوجنوس فاکتورهای محیطی مانند الودگی ، نور خورشید ، ورزش شدید ، اشعه ایکس ، سیگار الکل ناشی شوند. سیستم انتی اکسیدانی ما کامل نیستند بنابراین افزایش سن بخش سلولی اسیب دیده بواسطه اکسیداسیون بدن جمع شوند.

● فرایند انتی اکسیدانی

انتی اکسیدان خنثی سازی رادیکال ازاد فرایند اکسیداسیون متوقف کنند. انجام کار خودانتی اکسیدان اکسیده شوند.

به همین دلیل دائما وجود منابع انتی اکسیدانی بدن نیاز است. نحوه عملکرد انها دو روش طبقه بندی شود :

▪ شکستن زنجیره: زمانی یک رادیکال ازاد الکترونی جذب کرده یااز دست دهد ، رادیکال دوم تشکیل شود. سپس ملکول همین کار ملکول سوم انجام دهد.

این روند ادامه یابد زمانی ترمیناسیون دهد طی رادیکال بوسیله یک انتی اکسیدان شکننده زنجیره مانند ب کاروتن ویتامین C E تثبیت شود ، براحتی یک محصول ضرر تبدیل شود.

▪ راه بازدارنده: انزیم انتی اکسیدان مانند سوپراکسید دسموتاز ، کاتالاز گلوتاسیون پراکسیداز کاهش میزان تشکیل زنجیره اکسیداسیون جلوگیری کند. چنین انتی اکسیدان یافتن رادیکال اغاز گر توانند یک زنجیره اکسیداسیون همیشه متوقف سازند. همچنین توانند تثبیت رادیکال فلزی مانند مس اهن اکسیداسیون جلوگیری کنند.

تاثیر هر انتی اکسیدانی بدن بستگی دارد درگیر چه رادیکال ازادی شود ، چگونه کجا تولید شود ، هدف اسیب کجاست. بنابراین حالیکه یک انتی اکسیدان یک سیستم ویژه تواند برابر رادیکال ازاد اثر حفاظت بخش داشته باشند ، ممکن است سیستم دیگر هیچ تاثیری نداشته باشند. شرائط خاص یک انتی اکسیدان حتی ممکن است بعنوان یک پرو- اکسیدان انواع اکسیژن سمی ایجاد کند ، عمل نماید.

● انواع انتی اکسیدان ها

بنظر رسد انتی اکسیدان بدست امده منابع غذایی اهمیت سزایی کنترل صدمه وارده سوی رادیکال ازاد دارند.

هر ماده غذایی حسب ساختار عملکرد انتی اکسیدانی اش منحصر فرد است.

ویتامین E ، ویتامین C ، بتاکاروتن ، سلنیم ، املا ح معدنی همچون منگنز همگی جزء انتی اکسیدان شناخته شده هستند. همچنین برخی انزیم مانند سوپراکسید دسموتاز ، کاتالاز گلوتاسیون پراکسیداز بعنوان خط دفاعی اولیه بدن برابر رادیکال ازاد عمل کنند.

● میزان مناسب دریافت انتی اکسیدان ها

انجمن قلب امریکا مصرف مکمل انتی اکسیدانی افراد توصیه نمی کند ، اطلاعات بیشتری زمینه بدست اید. عوض پیشنهاد کند همه سعی کنند روزانه تنوعی غذاها همه گروههای غذایی اصلی مصرف کنند. بعلاوه ویتامین C ، ویتامین E ، سلنیم کاروتنوئید یی مانند ب کاروتن باید مواد غذایی نه مکمل دریافت کرد. پس بررسی اطلاعات موجود زمینه اثرات سودمند یامضر انتی اکسیدان محققان نتیجه رسیدند مدرک کافی تایید مصرف زیاد مواد مغذی مقابله بیماری حاد ندارند. واقع انها هشدار داد ه اند دز بشدت بالای انتی اکسیدان ممکن است بدن صدمه برسانند مشکلاتی جمله اسهال ، خونریزی احتمال واکنشهای سمی راایجاد کند.