تحقیق نمایش مذهبی

لینک دریافت خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 52 صفحه

---

 قسمتی متن : 

نمایش مذهبی

یادداشت نخست

واژه نمایش بنا قرار داد –معادل مفهو کار گیریم دلیل تفاوت سنت سابقه فرهنگی / تاریخی ،با مفهوم (تئاتر )متفاوت است. نمایش ارتباط بیشتر غنی تری ایین دارد – جدا بستگی گوهری اش گونه کهن تر (روایت )و (اسطوره)-مهمترین تفاوتش تئاتر نمایش قصد هدف حل شدن انسان تمامیت هستی رسیدن حقیقت جود اجرا شود،و قصد تمایز تفکیکی میان نمایشگر تماشاگر وجود ندارد . هر دو رسیدن هدفی واحد،که گم شدن خود مستحیل شدن ذات مطلق هستی ست نمایش پردازند ،همچون نمایشگر تماشاگر (تعزیه)که – هر دو – رسیدن (ثواب)به میدان نمایش ایند نمایشگر تماشاگر (نو)ی ژاپن مقصود شان رسیدن (یوگن)است نمایشگر تماشاگر (کاتاکالی)هندکه قصد وصول (راسا)به نمایش پردازند . ترتیب ،در نمایش ،هر گونه (فردیت)نفی شود حل شدن ناخوداگاه جمعی پیوستن روح سنت ایین جای گیرد . نتیجه دیدگا ه شخصی هنرمند ،خلاقیت ابداع فردی مقاصد انفرادی شرکت اجرا تماشای نمایش خود خود منتفی ست. تئاتر،بر عکس ،زمینی تر انسانی تر ،و نمایشگر عنوان (فرد)- (حق نقد)- قصد تماشا،لذت بردن،اگاه شدن ازموضوعی،یا برقرار کردن رابطه اثر هنری انسانی تماشا خانه امده ،منتقل نهایت جایگاه انسان – شرایط موقعیت اجتماعی تعریف شده – مشخص کند . نمایش ،همه تفاوت جز یی افراد،مو ضوعات ،زمان مکان هر قصه ،و ابزار بساط هر اجرا سوی یک کل،یک منشا ء،یک صورت ازلی وحدت همه اجزای جهان ،و تصویر مثالی قطب خیر شر عالم باز گرداند . تئاتر ،برعکس ،در جهت تعریف ،تمایز ،و تشخص بخشیدن هر جزءاز کلیت ظاهرا تعریف ناشدنی بیان نیامدنی هستی حرکت کند . تفاوت دیگر میان نمایش تئاتر همه فرعیاتی نکته اصلی اند نگفته پیداست انچه نخستین گام پیدایش تحولش ایران نوشته بررسی شده ،تئاتر است،نه نمایش عبارت دیگر،موضوع کتاب بررسی لحظه خاص تاریخ ماست تئاتر موازات نمایش نطفه بندد.

و اما (تیاتر)لفظی ست دقیقا تاریخ بحث نوشته هر دو معنای اجرا متن نمایشنامه کار رفته کاربردش جا – همچنان عینا متون نویسند گان همان عصر گرفته شده – اشارتی درک مردمان عصر مفهوم تئاتر دارد ،هم تاکیدی فاصله تاریخی میان دوران ما عصر ،هم طنینی غمخوارانه (نوستالژیک)از حال هوای روزهای اغازین هنر –یا دیدگاه تازه هنر نمایشی - ایران املایی شاید اشنایی زدایی واژه تئاتر نظر خواننده امروز طنینی تازگی ایجاد کند.در نوشته مقصود دقیقا استفاده همین طنین تاریخی،و فضایی طنین ایجاد کند ،با رنگی تازگی عصر خود ،و رنگی دلتنگی (نوستالژی) امروز است.

نمایش اغاز تحول رسمها نیایشهای مذهبی بیرون امد ،و وقتی جایی رسید دیگر رسم نیایش نبود باز همواره نیازمند دستگاه دین بیت المالش . اگر دین نمایش پذیر اگر مراجع مذهبی رسمهای تماشایی وسپس نما یش توسعه قصه وکرامات مذهبی لازم میدانستند چنین دین فراهم کنند ه وسایل وامکانات نمایش .

دینهای یک خدایی – مثل دین زرتشتی ویا اسلام ما داشتیم –کمتر دینهای چند خدایی –انچنا نکه هند یونا ن – روحیه نما یش پذیری دا شته اند. دینهای یگانه پرست حالت مطلق خدا صورت ناپذیری او اولین تصورهای تجسم بخشیدن ماورا طبیعت نفی کند ولی دینهای چند خدایی حالت انسانی تر خدایان روابط شبه انسانی انها یکدیگر حتی گاه هبوط تفننی شان میان مومنان راهی گشوده خیال انگیز است. مثال داشته باشیم اسیا مذهب هند طرف همه جا منشا رقص موسیقی نمایش نظایر اینها اینجا مانع همه اینها شد. خدای هندی دست خود سنگ بنای تماشاخانه گذارد ازاندیشه خود اصول رقص موسیقی انشا کند میان مومنان فرستد ولی خدای ایرانی خدای سرزمینی خشک حتی هنگام موبدان – مذهب تجمل روشنی امیخته بودند – موسیقی رقص کار پیروان جاودان داند وسختگیرانه نهی کند.

و بعد اساطیر مذهبی مذهب توده نمایش اغاز مایه گیرد دینهای چند خدایی همان قصه روابط خدایی خدای دیگر همه خدایان انسان فاصله حتی خود دین پیدا شود زود توسعه یابد زود تجسم پذیرد ولی دینهای یک خدایی تصور شبیهی خدا قدسیان صورت ناپذیر کفر پیدایش اساطیر مذهبی مرور زمانی دراز احتیاج مثال داشته باشیم همین تکوین تکامل یافتن قصه فاجعه کربلا حتی داستانهای رنجها پایان قدسیان مسیحی هنگامی واقع وقتی جز اسطوره فرهنگ توده هم شش هفت قرنی طول کشید.

به هر حال پس گذشتن چند اندی دوام نمایش مذهبی ، طبیعی تدریج میل تفنن طلبی نمایشگر تماشاگر شکلهای تازه تری میدهد . اندک اندک نظارت عاملیت مراجع مذهبی نمایش واسطه شیوع بین مردم گاهی ضعف مذهب کاسته شود عامل تعیین کننده مردم وسعت یابد کم وبیش متفرعاتی نمایش افزوده شود مسیر انرا عوض کند بالاخره پوسته مذهبی نمایش افتد. ترتیب تحول نمایش حالت دینی محرک اصلی ثوابکاری نمایش غیردینی تفنن واقع پردازی محض مداومتی عناصر فرهنگ ملیت لازم مرزهای تحول دستگاه حاکمه اگر نه احترام نمایش لااقل انکه عامل تقویتی مذهب صورت عامل تقویت سیاست یعنی تقویت خود اورد حمایت خیزد اشراف رخ کشیدن اعتبار خود انرا پشتیبانی کنند هنرمندان نویسندگان ایجاد اثار ترتیب نمایش خورد اشرافیت خود گمارند دو صورتی قطعا نمایش وارد فرهنگ رسمی ملتی کند. یک صورت دیگر دارد اینکه هیات حاکمه نگه داشتن مردم اعمال زور نفوذ معنوی ترجیح دهد. حال دیگر کسی چیزی بدهکار نیست پشتیبانی هنرها نمایش غیره احتیاجی ندارد