تحقیق محمد زکریای رازی ص

لینک دریافت خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 8 صفحه

---

 قسمتی متن : 

محمد زکریای رازی

(۲۵۱ ه.ق.، ۸۶۵ ؛ ۳۱۳ ه.ق.، ۹۲۵) پزشک، فیلسوف شیمی‌دان ایرانی اثار ماندگاری زمینهٔ پزشکی شیمی فلسفه نوشته عنوان کاشف الکل جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) مشهور است.

به گفته جرج سارتون، پدر تاریخ علم، رازی "بزرگ‌ترین پزشک اسلام قرون وسطی بود." دانشمند ایرانی ان‌جا کتاب‌های خود زبان عربی می‌نوشت، نزد غربیان جالینوس عرب[۱] مشهور بوده‌است.

فهرست مندرجات

[۱ زندگی

۱.۱ تاریخ تولد مرگ رازی

۲ استادان شاگردان

۳ اخلاق صفات رازی

۴ پزشکی

۴.۱ ابله سرخک

۴.۲ تشریح

۴.۳ درمان بیماری‌های داخلی

۴.۴ جراحی

۴.۵ تغذیه

۵ شیمی داروسازی

۶ فلسفه

۷ اثار رازی

۸ یادبود

۹ موضوعٔ رازی

۱۰ گفتارهایی رازی

زندگی

نام وی محمد نام پدرش زکریا کنیه‌اش ابوبکر است. مورخان شرقی کتاب‌هایشان او محمد بن زکریای رازی خوانده‌اند، اما اروپائیان مورخان غربی او نام‌های رازس Rhazes=razes رازی Al-Razi کتاب‌های خود یاد کرده‌اند. گفته ابوریحان بیرونی وی شعبان سال ۲۵۱ هجری (۸۶۵ میلادی) ری متولد شده دوران کودکی نوجوانی‌ جوانی‌اش دراین شهر گذشت. چنین شهرت دارد جوانی عود می‌نواخته گاهی شعر می‌سروده‌است. بعدها کار زرگری مشغول پس کیمیاگری اورد، وی سنین بالا علم طب اموخت. بیرونی معتقد او ابتدا کیمیا اشتغال داشته پس ان‌که راه چشمش اثر کار زیاد مواد تند تیزبو اسیب دید، درمان چشم پزشکی اورد. . [۲] کتاب‌های مورخان اسلامی امده‌است رازی طب بیمارستان بغداد اموخته‌است، زمان بغداد مرکز بزرگ علمی دوران جانشین دانشگاه جندی شاپور بوده‌است رازی اموختن علم بغداد سفر کرد مدتی نامعلوم ان‌جا اقامت گزید تحصیل علم پرداخت سپس ریاست بیمارستان معتضدی برعهده گرفت. پس مرگ معتضد خلیفه عباسی ری بازگشت عهده‌دار ریاست بیمارستان ری پایان عمر شهر درمان بیماران مشغول بود. رازی اخر عمرش نابینا شد، موضوع علت نابینا شدن او روایت‌های مختلفی وجود دارد، بیرونی سبب کوری رازی کار مداوم مواد شیمیایی چون بخار جیوه می‌داند.

رازی ۵ شعبان ۳۱۳ ه.ق.، ۱۵ اکتبر ۹۲۵ ری وفات یافته‌است. مکان اصلی ارامگاه رازی نامعلوم است.

در تاریخ تولد مرگ رازی

مهم‌ترین سند تاریخی موضوعٔ تولد مرگ رازی کتاب «فهرست کتب رازی» نوشتهٔ ابوریحان بیرونی است. کتاب تولد رازی غرهٔ شعبان ۲۵۱ (قمری) ه.ق درگذشت‌ او پنجم شعبان ۳۱۳ ه.ق. ثبت شده‌است. ضمنا «در رساله ابوریحان علاوه صریحا تاریخ تولد وفات رازی متذکر شده، مدت عمر او سال قمری شصت دو سال پنج روز شمسی شصت سال دو ماه یک روز بطور دقیق اورده‌است.»[۳] اما منابع مختلف تاریخ‌های متفاوتی تولد مرگ رازی امده‌است.

تولد:

حدود ۲۴۰ (قمری) ه.ق.[۴]

۲۵۱ (قمری) ه.ق.[۵]

۲۵۰ (قمری) ه.ق.[۶]

۲۴۹ (قمری) ه.ق.، فرهنگ تاریخ جغرافیا تالیف بویه[۷] لاروس بزرگ[۸] تاریخ تولد رازی ۸۵۰ میلادی اورده شده‌است.[۹]

مرگ:

در تاریخ درگذشت رازی اختلاف زیادی وجود دارد فرهنگ معین پس ذکر ۳۱۳ ه.ق نوشته شده‌است:«و قولی ۳۲۳ ه.ق.»[۱۰] لغت‌نامهٔ دهخدا پس ذکر همان ۳۱۳ ه.ق درگذشت رازی امده‌است:«زرکلی ابن‌الندیم مولف نکت الهمیان وفیات مرگ او ۳۱۱ ه.ق. نوشته‌است»[۱۱]

«در باب بین مورخان اختلاف نظر است، مثلا قفطی ابن‌صاعد اندلسی ابوالفرج ملطی مختصر الدول جرجی زیدان کتاب تاریخ اداب اللغه العربیه وفات رازی سال ۳۲۰ هجری ذکر کرده‌اند. ابن ابی اصیبه قول ابوالخیر حسن بن سوار بن بابا (که تقریبا هم‌زمان رازی بوده‌است) وفات رازی سال ۲۹۰ اندی ۳۰۰ کسری اعتبار دیگر ۳۲۰ اورده‌است.»[۱۲]

استادان شاگردان

موضوع استادان پیش‌کسوت‌های رازی میان کارشناسان تاریخ‌نویسان اتفاق نظر وجود ندارد. گروهی او شاگرد علی‌بن ربن طبری ابوزید بلخی می‌دانند اما عده‌ای دیگر بنا شواهد دلایلی موضوع رد می‌کنند. ناصرخسرو زادالمسافرین صفحهٔ ۹۸ شخصی به‌نام ایرانشهری بعنوان «استاد مقدم» محمد زکریا نام می‌برد اما هیچ نشانی شخص به‌دست نیامده‌است. نام‌ها عنوان شاگردان رازی یاد شده‌است: یحیی بن عدی، ابوالقاسم مقانعی، ابن قارن رازی، ابوغانم طبیب، یوسف‌بن یعقوب، محمدبن یونس ابوالحسن طبری.

اخلاق صفات رازی

رازی مردی خوش‌خو تحصیل کوشا بود. وی بیماران توجه خاصی داشت زمان تشخیص بیماری دست ان‌ها برنمی‌داشت نسبت فقرا بینوایان بسیار رئوف بود. رازی برخلاف بسیاری پزشکان بیشتر مایل درمان پادشاهان امراء بزرگان بودند، مردم عادی بیشتر سروکار داشته‌است. ابن‌الندیم کتاب الفهرست خود می‌گوید: «تفقد مهربانی همه کس، ویژه فقراء بیماران داشته، حالشان جویا، عیادتشان می‌رفت مقرری‌های کلانی ان‌ها گذاشته بود.»[۱۳]. رازی کتابی نام صفات بیمارستان عقیده ابراز می‌دارد هر کس لایق طبابت نیست طبیب باید دارای صفات مشخصه‌های ویژه‌ای باشد. [۱۴]. رازی موضوع جاهل عالم‌نما افشاگری‌های متعددی صورت داده‌است افراد کم‌سواد خود طبیب می‌نامیدند اطرافیان بیمار طبابت دخالت می‌کردند شدت مخالفت می‌کرد همین سبب مخالفانی داشت.[۱۵]

پزشکی

رازی طبیبی حاذق پزشکی عالی‌قدر زمان خود شهرت به‌سزایی داشت. رازی زمرهٔ پزشکانی بعضی عقاید وی درمان طب امروزی به‌کار می‌رود، مخصوصا درمان بیماران مایعات غذا. پزشکان محققین کتاب‌ها رسالات رازی سده‌های متمادی بهره برده‌اند. ابن‌سینا رازی طب بسیار عالی‌مقام می‌داند می‌توان گفت تالیف قانون حاوی رازی استفاده فراوان کرده‌است.

ابله سرخک

رازی اولین کسی تشخیص تفکیکی بین ابله سرخک بیان داشته‌است. وی کتاب ابله سرخک خود علت بروز ابله پرداخته سبب انتقال عامل مخمر راه خون دانسته‌است ضمن معرفی ابله سرخک به‌عنوان بیماری‌های حاد، نشانه‌هایی بی‌خطر کشنده بودن ان‌ها بیان می‌دارد مراقبت بیمار مبتلا بیماری‌ها روش‌هایی توصیه می‌کند جمله عنوان اولین طبیب استفاده پنبه طب اورده منظور زخم نشدن بدن بیماران ابله‌ای بهره می‌برده مراقبت چشم‌ها پلک گلو بینی بیماران توصیه فراوان کرده‌است. کتاب ابله سرخک رازی ابله سرخک چه قبل ظهور بیماری چه بعد جلوگیری عوارض بیماری اندام‌های بدن تدابیری اورده شده‌است.

تشریح

در دوران رازی تشریح جسد انسان رواج نداشت کار ناپسند خلاف اموزه‌های دینی می‌دانستند عموما تشریح میمون می‌پرداختند. رازی کتاب‌های خود جمله کتاب الکناش المنصوری تشریح استخوان‌های عضلات ، مغز، چشم، گوش، ریه، قلب، معده کیسه صفرا و... سخن گفته‌است طرز قرار گرفتن ستون فقرات سوراخ‌ها زائده‌های نخاع شوکی خوبی شرح داده‌است. رازی اولین پزشکی بعضی شعب اعصاب سر گردن شناخته راجع ان‌ها توضیحاتی داده‌است.

درمان بیماری‌های داخلی

رازی اسراف دارو بسیار مضر می‌داند، وی معتقد بوده‌است ممکن مداوا غذا غیر این‌صورت داروی منفرد ساده وگرنه داروی مرکب عمل اید. رازی می‌گوید: «هرگاه طبیب موفق شود بیماری‌ها غذا درمان کند، سعادت رسیده‌است»[۱۶] وی بسیاری داروها حیوانات امتحان کرده اثرات ان‌ها ثبت تشریح کرده‌است سپس بیماران تجویز می‌کرده‌است.

جراحی