تحقیق ابوالقاسم عارف قزوینی

لینک دریافت خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 23 صفحه

---

 قسمتی متن : 

موضوع تحقیق:

ابوالقاسم عارف قزوینی

فهرست مطالب

عنوان

صفحه

زندگینامه

2

عارف قزوینی مشروطه

5

عارف روحانیت، یاور استوار

12

منابع:

22

ابوالقاسم عارف قزوینی

ابوالقاسم‌ عارف قزوینی (۱۲۵۹ - ۱ بهمن ۱۳۱۲)، شاعر تصنیف ساز ایران.

عارف حدود سال ۱۳۰۰ ه. ق قزوین متولد شد. پدرش "ملاهادی وکیل" بود. عارف صرف نحو عربی فارسی قزوین فرا گرفت. خط شکسته نستعلیق بسیار خوب نوشت. موسیقی نزد حاج صادق خوارزمی فرا گرفت. مدتی اصرار پدر پای منبر میرزا حسین واعظ، یکی وعاظ قزوین، نوحه خوانی پرداخت عمامه می‌بست ولی پس مرگ پدر عمامه برداشت ترک روضه خوانی کرد.

عارف ۱۷ سالگی دختری عشق علاقه پیدا کرد او پنهان ازدواج کرد. فشارهای خانواده دختر پس اینکه مطلع گردیدند زیاد عارف ناچار رشت رفت پس بازگشت وجود عشق بسیار دختر طلاق داد اخر عمر ازدواج نکرد.

عارف سال ۱۳۱۶ تهران امد چون صدای خوشی داشت شاهزادگان قاجار اشنا مظفرالدین شاه خواست او ردیف فراش خلوتها دراورد اما عارف به قزوین بازگشت.

در سال ۱۳۲۳ ه. ش زمان اغاز 23 سالگی عارف زمزمه مشروطیت بلند گشته بود، عارف غزلهای خود موفقیت مشروطیت کمک کرد.

در سال ۱۳۳۵ یکی دوستان عارف نام «عبدالرحیم خان» خودکشی کرد عارف اثر جنون مبتلا نظام السلطنه مافی او مداوا بغداد برد. پس چندی نظام السلطنه استانبول رفت.

او اواخر عمر تصنیف‌ها شعرهای ملی سرود. تصنیف‌های او دوران مشروطیت جنگ‌جهانی اول امروز برسرزبان‌ها است.

در اواخر عمر افسردگی دچار روز ۲ بهمن ۱۳۱۶ خورشیدی همدان درگذشت.

اثار

دیوان اشعار عارف قزوینی

تصنیف‌ها

دیدم صنمی، سرو قدی، چو ماهی – اواز افشاری – ۱۲۶۵

ای امان فراقت امان – دستگاه شور – ۱۲۷۵ (همزمان ورود مشروطه خواهان تهران)

نمی دانم چه پیمانه کردی – اواز افشاری

نکنم چاره اگر دل هر جایی – اواز افشاری – ۱۲۷۶

افتخار همه افاقی منظور منی – دستگاه سه‌گاه - (برای افتخارالسلطنه - دختر ناصرالدین شاه، عارف عشقی بود)

تو‌ای تاج، تاج سر خسروانی – اواز افشاری – ۱۲۷۷

هنگام فصل گل گشت چمن – اواز دشتی - (به مناسبت افتتاح دوره‌ی دوم مجلس‌شورای‌ملی‌ایران)

دل هوس سبزه صحرا ندارد – اواز ابوعطا

نه قدرت وی نشینم، نا طاقت جز وی ببینم – اواز افشاری

ننگ خانه مهمان ز سر خوان برود – اواز دشتی – ۱۲۸۸ - (به مناسبت اخراج مورگان شوستر امریکایی ایران)