تحقیق تئاتر شاعرانه شرق

لینک دانلود خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 80 صفحه

---

 قسمتی متن : 

تئاتر شاعرانه شرق

تقریبا اغلب افراد جریان پیامبران مدافعات شاعرانگی زندگی هنر بوده اند نگاهی شرق داشته اند. فلسفه شوپنهاور نیچه، هایدگر، عصر هنر. سورالیست – ارتو – برشت – گرتوفسکی – پیتز – سمبولیستی – هسه – شرق مانند قطب جلذبی تمام اندیشه شاعرانه خود جلب نموده است. عقل گریزی، عرفان مشحون هنر اندیشه گوناگونی جلوه هنر حیات، اعتبار دادن خواب رویا شهود دریافت حقیقت لحظه ستایش عملی ناکوشیدن، جهان روح مقابل جهان ماده غرب، جهان عمل، اراده، قدرت، اینده، عقل، الگوها، ایدئولوژی بنیاد نهد.

اراگون دعوی داشت میان شعر او شعر عرفای اسلامی، مناسبات پیوندهایی هست وی انها نفی رد نمی کند، ولی خواهد بنیان گذار «دیالکتیک» عرفان باشد. خود وی گوید: ابن عربی گفته هر عاشق حقیقت فقط خدای خود عاشق است، و. من سخن چنین تعبیر تفسیر کنم «هر او عاشقه، خالق من است».

... شیفتگی سوررالیست شرق، پیشینه بس کهن دارد سوررالیسم مدر حدود سال 1925 «شرق، شرق جهان گشا» ستود. سوررالیست ها، شرقی اساطیری دفع شر غرب، چون روح احضار کردند.

(ستاری (1347) صص 46 48)

ارتو متاثر تئاتر بای (اندونزی) چرا بازی مداوم اینده داری رنگی اشاره فریادی حرکتی تابد ما همواره راهی کشاند روح ناهموار دشوار ما حالتی برار تردید تشویق غوطه ور سازد ویژگی تاثیر شعر است.

(ارتو (1383) صص 94 95)

ژنه تئاتر شرق

ژنه همچون ارتو ملهم تئاتر شرق است. او نامه ژان ژاک پو ناشر نمایشنامه کلفت نوشته است:

«ان چه شکوه جلال نمایش چینی ژاپنی نمایش جزیره بالی دریافته تصور متعالی ذهنم سماجت حضور دارد. قاعده تئاتر غرب نظرم بیش حد خام جلوه دهد. ما فقط توانیم رویای عنری داشته باشیم نمادهای موثر اصل عمیقا ذوب شوند، نمادهایی مخاطبات زبانی سخن گویند هیچ جیز گفته نمی شود اما هر جیزی احساس شود. چنان چه شاعری ماجراجویی کند چنین کاری دست بزند، تنها حماقت پرمدعای بازیگران خواهید دید برابرش قد علم کند. تازه اگر رقابت میان انها فروکش کند - البته اتفاق نادری – وقت فرهنگی بداهت امار شود. حرفه کمترین جدیت مراقبه همراه است، هیچ توقعی نمی توان داشت. نقطه اغازین دلیل وجودی «خود عرضه نمایی» exhibitionisme است. وقتی بشود هر حرکت غیر متعارف یک برداشت اخلاقی یک زیبایی شناسی ساخت پرداخت، سپس حرفه شجاعت فداکاری نیاز دارد . نظر نظر گروتوفسکی بازیگری شباتهت دارد.

بازیگر غربی پی نیست نشانه حامل نشانه مبدل شود، او فقط خواهد خود شخصیت درام کمدی مانند سازد. دنیای امروز، دنیایی خسته قادر نیست وارد صحنه عمل شود. بازیگر نوبه خود چنین عوام گری سوق دهد یعنی او تحمیل کند نه درونمایه قهرمانی بلکه شخصیت رویایی اش عوض او بازی کند پس منش اخلاقی افراد چه خواهد بود؟ چنان چه شپش زار روشنفکرمابانه کپک نزند – دردناکتر – معروف شدن تلاش کنند. ببینیدشان چه طور اول روزنامه جنگند! پس باید جای مدرسه بازیگری یک صومعه تاسیس کرد»

(ژنه (1382) 113 114)

تاثیر شرق نواوری تئاتر تاکید کند، گمان او تاثیر باید عمیق درونی باشد نه انکه همچون یک ژست تظاهر تاثیرپذیری باشد.

«انهایی جرئت کرده جستجوهایی انجام داده اند، تئاتر شرق ملهم اند. اما افسوس انها کار مثل زنالن مرفهی تمرین یوگا کنند، انجام دهند. طرف رفتار، طرز زندگی محیط پیرامونی شاعر نشان بیهودگی غم انگیزی دارد.»

(ژنه (1382) 115)

تئاتر شرق اروپا یک منبع الهام بود. پل کلودل تفاوت درام هیجان امد: «درام چیزی رسد، نو le NO کسی رسد». فرمول تنهایی تقابل بنیادی بین تئاتر غیر درامالتیک تئاتر دراماتیک خلاصه کند. کلودل، تئاتر «نو» «یک درام تک شخصی همان ساختار رویا ارائه دهد». جست جوی یک «مراسم جدید تئاتری» «مالارمه» یک تئاتر جامع افق متافیزیکی نزد ژاپنی یافتند. حالی تقریبا هیچ چیز درام رئالیستی اروپایی ربط نیم دهد، فضایی یک فرم ایینی دریافت شود اجازه دهد خطی رسم بشود تئاتر شرق حرکت کند گذر مترلینک مالارمه، رابرت ویلسون منتهی گردد. تمرکز مراسم ایینی تجربه بروز کند دشواری توان