تحقیق عوامل ناپایدارى حکومت علوى

لینک دانلود خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 52 صفحه

---

 قسمتی متن : 

عوامل ناپایدارى حکومت علوى

... حکومت چند ساله امام على(ع) پس حکومت نبوى(ص) بهترین نمونه یک حکومت اسلامى است. درسهایى که مى توان روند تشکیل، تداوم زوال حکومت اموخت نه تنها براى پیروان حضرت عنوان بهترین تربیت یافته مکتب اسلام (در حد اولین امام معصوم(ع)) بلکه براى هر ناظر تحلیل گر تاریخى فراوان است. وقتى گفتارهاى نغز پربار امام(ع) هم، کنار واقعیتها رخدادهاى مقطع تاریخى حکومت بیفزاییم انگاه جریان هدایت بخشى درس اموزى عمیق تر وسیع تر مى شود. بررسى همه جانبه مقطع تاریخى حکومت علوى(ع) موضوع تحقیق بلکه تحقیقهاى مفصلى مى تواند قرار گیرد. انچه یک مقاله مى توان انتظار داشت کاوش برخى جنبه هاى موضوع است.یکى جنبه هاى قابل بحث بررسى حکومت علوى(ع) «عوامل ناپایدارى» حکومت است. بررسى عوامل ناپایدارى مترتب که اصل ناپایدارى بپذیریم. یعنى اول باید اثبات کنیم که حکومتى ناپایدار سپس علل عوامل بپردازیم. البته یک بررسى صرفا علمى ذهنى بدون توجه واقعیتهاى خارجى ممکن طور کلى «عوامل ناپایدارى» بررسى کنیم، چه باور باشیم که نظر تاریخى واقعیت خارجى چنین ناپایدارى وجود داشته نه. اما موضوع سخن اینجا واقعیت خارجى حکومت علوى(ع) است.

1ـ مفهوم ناپایدارى حکومت

اگر پایدارى یک حکومت معناى دوام همیشگى ساز کارها ساختارهاى یکسان بپنداریم هیچ حکومتى معنا پایدار نیست. قول ابن خلدون دولتها مانند اشخاص عمرهاى طبیعى دارند که طى کردن بین مى روند.[1] اما پایدارى مى تواند معنا باشد که حکومت عمر طبیعى خود باثبات استوار باشد گونه اى که بتواند مقابل حوادث گوناگون مانند جنگهاى متعادل، شورشها، نارضایتى هاى مقطعى ... خود حفظ کند راستاى اهداف تعریف شده خود گام بردارد. چنین حکومتى اگر دولت مردان بلکه رییس حکومت طى حوادث غیر منتظره اى صحنه خارج گردند تزلزل عمده اى حاصل نمى شود. مفهوم ناپایدارى حکومت مقابل معنا است. حکومتى ناپایدار که حوادثى قبیل متزلزل نابود گردد.

2ـ ناپایدارى حکومت علوى(ع)

قبلا لازم توجه شود که اگر ناپایدارى حکومت علوى(ع) سخن مى گوییم معناى غفلت حقانیت خود حکومت چه معناى فقهى سنى چه معناى کلامى فقهى شیعى نیست. پایدارى ناپایدارى حکومتها امرى واقعى خارجى که تابع علل عوامل مختلفى مى تواند باره حکومتهاى حق باره حکومتهاى ناحق بررسى شود.واقعیت که هر ناظر اگاهى تاریخ اسلام حکومت چندساله امیرالمومنین امام على بن ابى طالب(ع) حکومتى ناپایدار مى بیند، حکومتى که ابتدا انتهاى خود درگیر جنگهاى داخلى بزرگ ریشه دارى جامعه اسلامى نمى تواند حکومت پایدارى باشد. شاهد دیگر، تاب نیاوردن حکومت پس شهادت امام على(ع) وجود شایستگى هاى غیر قابل تردید احترام عمومى که براى جانشین حضرت، امام حسن مجتبى(ع) عنوان سبط پیامبر اکرم(ص) سراغ داریم، حکومت اسلامى تحت هدایت ایشان بیش چند ماه دوام نیافت. سرزنشها شکایتهاى فراوانى که امام على(ع) باره مردمان کوفه زمان دارد نشانه روشن دیگرى ناپایدارى حکومت.[2] حالى که کوفه نسبت سایر بلاد اسلامى اقبال بیشترى حکومت داشته واقع کوفه بازوى حکومت علوى(ع) است. اساسا استقرار حضرت کوفه که پس سرکوب فتنه گران جنگ جمل صورت گرفت پایه بینش که براى تثبیت حکومت، مرکز قرار دادن کوفه بهترین انتخاب است. وقتى حضرت ربذه براى تجهیز اماده کردن نیرو برابر برافروزندگان جنگ جمل هست، طبق نقل طبرى کوفیان چنین مى نویسد:«... من شما سایر بلاد برگزیدم شما براى مقابله انچه رخ داده کمک مى طلبم. پس دین خدا یاریگر یاور باشید ...».[3]در نقل دیگرى همین نامه نامه دیگرى که همین جریان اهل کوفه نوشته شده امده است:«... من شما اقامت میان شما رو برگزیدم که دوستى همبستگى شما خدا رسول(ص) مى دانم ...».[4]بنابراین وقتى کوفه امتیاز بین سایر سرزمینهاى اسلامى چنین که حضرت ویژه پس نبرد صفین نهروان شکایتهاى بسیار دارند، حساب بقیه قلمرو اسلامى مانند مدینه، مکه، بصره مصر روشن است. شام که مقابل حکومت علوى(ع) صف ارایى داشته است.

3ـ عوامل ناپایدارى