لینک دانلود خرید پایین توضیحات
فرمت word قابل ویرایش پرینت
تعداد صفحات: 10
گزارش کار
سرفصلها
1- خواص چوب
2- انگیزه انتخاب چوب
3- طرح انتخابی هدف انتخاب
4- روش کشیدن طرح چوب
5- انتخاب اندازه کادر نسبت طرح
6- ضربه زدن دور قاب
7- ضربه زدن حاشیه کار
8- کندن زمینه
9- روش کار ابزار استفاده
10- پرداخت رنگامیزی
اشنایی
در اولین روز اشنایی استاد، ایشان ما انواع چوب ابزار مانند مغارها، مغار تخت، باز، گلویی ... اشنا کردند طرز ضربه زدن چوب مغار کندن چوب یک تکه چوب کوچک اغاز کردیم کمی خواص انواع چوبها ما صحبت کردند.
همینطور بعضی ابزار مربوط کار چند نوع چوب نزدیک ما نشان دادند مقدمهای شود جلسات بعدی کار.
در روز نخست استاد ما عرفان کار چوب چگونگی درامیختن کار عرفان، سخن گفتند.
1- خواص چوب:
1) توسکا:
چوبی است جنگلی که زمان رویش فصل بهار میباشد برون چوب مشخصی ندارد درون برون مایل صورتی میباشد خانواده پهنبرگان میباشد دارای الیاف صاف ظریف میباشد نسبت رطوبت مقاوم ولی نسبت گرما سرمای متناوب چندان مقاومت ندارد معرق استفاده میشود.
2) نراد:
چوب نرم خوشدستی است که استفاده تیغ جراحی راحتی کنده میشود خستگی کندن مغار ندارد علت صمغ زیاد گرههایی که وجود دارد بسیاری موارد کار مشکل میباشد علت درامدن گره سطح کار باید گره برداشت جای چوب قرار داد چسب رازی چسباندن استفاده کرد. علت داشتن صمغ زیاد بید خورده نمیشود رطوبت زیاد باعث تاب برداشتن سریع میشود.
2- انگیزه انتخاب چوب:
جنس چوب کار اول جنگلی بوده که یادگیری بهتر منبت پیشنهاد استاد انتخاب شده است ابعاد 42 × 25 سانتیمتر بوده عمق cm1 میباشد.
برای کار دوم چوب نراد استفاده شده انگیزه انتخاب چوب بوده که بتوانیم کار مغارهای مختلف تیغ استفاده کنیم چون چوب بسیار نرم متناسب استفاده تیغ میباشد چوب استفاده کردهایم ابعاد کار cm40 × 19 عمق cm1 میباشد.
3- طرح انتخابی هدف انتخاب:
طرح ابتدایی شامل دو عدد گل هشت پر وسط 12 عدد برگ اطراف میباشد چون اولین کار من بوده است طرح انتخاب کردم چون باید کار کند. کاری کمترین سطح شروع کرده بالاترین سطح برسیم چون غیر اینصورت سطحهای بالایی پریدگی میشود.
کار دوم تصویر یک سرباز هخامنشی میباشد که خاطر علاقه شخصی طرح همینطور پیشنهاد استاد انتخاب شده است.
4- روش کشیدن طرح چوب:
طرح کار اولیه چون صورت قرینه نبوده کل طرح کاغذ پوستی اجرا کرده چوب پیاده کردهام.
در کار دوم روش کار همین صورت یعنی صورت کار نخست بوده است.