تفسیر چند ایه قران کریم

لینک دریافت خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  قابل ویرایش پرینت

تعداد صفحات: 29

ایات :

* افرایت الذی کفر بایاتنا قال لاوتین مالا ولدا

* اطلع الغیب ام اتخذ عند الرحمن عهدا

* کلا سنکتب ما یقول نمد له من العذاب مدا

* نرثه ما یقول یاتینا فردا

* اتخذوا من دون الله الهه لیکونوا لهم عزا

* کلا سیکفرون بعبادتهم یکونون علیهم ضدا

ترجمه

* ایا دیدی کسی ایات ما کافر شد، گفت:« اموال فرزندان فراوانی من داده خواهد شد»؟!

* ایا او غیب اگاه گشته، نزد خدا عهد پیمانی گرفته است؟!

* هرگز چنین نیست! ما زودی انچه گوید نویسیم عذاب او مستمر خواهیم داشت!

* انچه او گوید او ارث بریم، صورت تنها نزد ما خواهد امد!

* انان غیر خدا، معبودانی خود برگزیدند مایه عزتشان باشد! (چه پندار خامی!)

* هرگز (چنین نیست!) زودی (معبودها) منکر عبادت انان خواهند شد؛ (بلکه) ضدشان قیام کنند.

تفسیر:

یک تفکر خرافی انحرافی

بعضی مردم، معتقدند: ایمان، پاکی تقوا انها سازگار نیست! سبب شود که: دنیا انها پشت کند، حالی بیرون رفتن محیط ایمان تقوا، دنیا انها رو خواهد کرد، مال ثروت انها زیاد شود!

این طرز فکر، خواه اثر ساده لوحی پیروی خرافات باشد، خواه پوششی فرار زیر بار مسئولیت تعهدهای الهی، هرچه باشد، یک طرز تفکر خطرناک است.

گاه، دیده ایم: موهوم پرستان، مال ثروت بعضی افراد ایمان، فقر محرومیت گروهی مومنان مستمسکی اثبات خرافه قرار دهند، حالی که: دانیم، نه اموالی طریق ظلم کفر ترک مبانی تقوا انسانمی رسد مایه افتخار است، نه هرگز، ایمان پرهیزکاری سدی سر راه فعالیتهای مشروع مباح باشد.

به هر حال، عصر زمان پیامبر (ص)- همچون عصر ما- افراد نادانی بودند چنین پنداری داشتند لااقل تظاهر کردند.

قران، ایات بحث- تناسب بحثی قبلا پیرامون سرنوشت کفار ظالمان بیان شد- طرز فکر عاقبت سخن گوید.

در نخستین ایه، فرماید:« ایا ندیدی کسی ایات ما انکار کرد کفر ورزید؟ گفت: مسلما اموال فرزندان فراوانی نصیبم خواهد شد»!

(افرایت الذی کفر بایاتنا قال لا وتین مالا ولدا)

پس قران انها چنین پاسخ گوید:« ایا او اسرار غیب اگاه شده؟ خدا عهد پیمانی زمینه گرفته است»؟! (اطلع الغیب ام اتخذ عند الرحمن عهدا)

کسی تواند چنین پیشگوئی کند، رابطه میان کفر، دارا شدن مال فرزندان قائل شود، اگاه غیب باشد؛ زیرا هیچ رابطه میان دو ما نمی بینیم، عهد پیمانی خدا گرفته باشد، چنین سخنی معنی است.

در ایه بعد، لحن قاطع اضافه کند:« چنین نیست (هرگز کفر ایمانی مایه فزونی مال فرزند کسی نخواهد شد) ما زودی انچه گوید، نویسیم» (کلا سنکتب ما یقول).

اری، سخنان پایه ممکن مایه انحراف بعضی ساده لوحان گردد، همه پرونده اعمال انها ثبت خواهد شد.

«و ما عذاب خود او مستمر خواهیم داشت». (عذاب پی پی یکی بالای دیگر) (و نمد له من العذاب مدا).

این جمله، ممکن اشاره عذاب مستمر جاویدان اخرت بوده باشد، ممکن اشاره عذاب باشد اثر کفر ایمانی دنیا دامنگیر انها شود، احتمال قابل ملاحظه که: مال فرزندان مایه غرور گمراهی است، خود عذابی مستمر انها!

«انچه او گوید (از اموال فرزندان) او ارث بریم، روز قیامت تک تنها نزد ما خواهد امد» (و نرثه ما یقول یاتینا فردا).

اری، سرانجام همه امکانات مادی گذارد رود، دست تهی دادگاه عدل پروردگار حاضر شود، حالی نامه اعمالش گناهان سیاه، حسنات خالی انجا نتیجه گفته اساس خود دنیامی بیند.

ایه بعد، یکی دیگر انگیزه افراد پرستش بتها اشاره کرده گوید:« انها غیر خدا معبودانی خود انتخاب کرده اند مایه عزتشان باشد» (و اتخذوا من دون الله الهه لیکونوا لهم عزا).

تا پیشگاه خدا انها شفاعت کنند، مشکلات یاریشان دهند، اما چه پندار نادرست خیال خامی؟‍!

هرگز چنان انها پنداشتند نیست، نه تنها بت مایه عزتشان نخواهند بود، بلکه سرچشمه ذلت عذابند، همین جهت، «به زودی، یعنی روز رستاخیز معبودها منکر عبادت عابدان شوند، انها بیزاری جویند، بلکه ضدشان خواهند بود» (کلا سیکفرون بعبادتهم یکونون علیهم ضدا).

این جمله،اشاره همان مطلبی ایات 13 14 سوره «فاطر» خوانیم:

والذین تدعون من دونه ما یملکون من قطمیر* تدعوهم لا یسمعوا دعاءکم .... یوم القیامه یکفرون بشرککم: