تحقیق انفجار بزرگ

لینک دانلود خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 10 صفحه

---

 قسمتی متن : 

جهان چگونه اغاز شد؟ چگونه حالت کنونی خود رسید ؟ سرنوشت نهایی چیست ؟ پرسشها کوششهایی که پاسخ گفتن انها انجام شود جوهر علم کیهانشناسی تشکیل دهد . طول تاریخ “جهان بینی ” مختلف هر کدام مدتی متداول بوده .

این جهان بینی ، جهان بینی انفجار بزرگ که خوانندگان باید دستکم نام اشنا باشند . کیهانشناسان مدعی نیستند که دقیقا دانند جهان چگونه حالتنی حجم صفر چگالی بینهایت یعنی یک گسیختگی فضا – زمانی – انفجاری قدم عرصه هستی نهاد . اما انان کم بیش مدعیند که توانند تفصیل بسیار شرح دهند که چگونه اتشگوی سوزانی ماده اشعه، زمان یک صدهزارم ثانیه پس افرینش 20000 میلیون سال بعد، پهنه تاریک سرد فضای تهی تحول یافت که گوشه کنار کهکشانهایی که توان سراغ کرد. کهکشانهایی که ستاره ها، گازها، غبارها، سیاراتی تشکیل شده اند که حول حوش خود بینیم.

اساسی رصد نجومی اینست که شب دنبال روز اید. رصد تنهایی کافی که ما انبساط جهان اگاه سازد نکته متذکر شود که جهان باید حالتی متراکم تر، انبساط یافته باشد: انفجار بزرگ. یک جهان تاریکی، تنها صورتی تواند پر کهکشانهای پر نور باشد که انبساط پیدا کند.

لب مطلب که گرانش موجب تجمع گازهای ئیدروژن هلیومی که جهان انباشت صورت پذیرد. سپس تجمع انقباض یافتند ابرهای متراکمی گاز بوجود اوردند. ابرها قسمتهای کوچکتری منقبض شدند ستارگان پدید اوردند. اینکه ایا فروریزش انقباض اولیه مقیاس کهکشانی مجموعه کهکشانی حتی ابرمجموعه انها، هنوز روشن نیست. حقیقت یک مکتب فکری انست که نخست توده کوچکتر منقبض شدند ستاره پدید اوردند سپس توده کوچک دیگر یکی شدند اجتماعات بزرگتر ماده (کهکشانها) تشکیل دادند.

برای بررسی مکانیک جهان، روش معقول انست که کهکشانها جرمهایی مجزا حال کنش متقابل یکدیگر شمرد. توان هر یک انها چنان تصور کرد که گویی انحنای کوچکی فضای نزدیک خود بوجود اورد، همانطور که خورشید منظومه شمسی چنین کند. سپس باید اثار انها ترکیب کرد. ولی دشواریهای ریاضی روش، سهمگین است.

در عوض مدلی که کیهانشناسان بکار برند،‌مدلی ئیدرودینامیکی که جرم کهکشانها بطور یکنواخت سراسر فضا پراکنده شده شاره کنش متقابل گرانشی بدون چسبندگی بوجود اورده است. عقیده عمومی اینست که تقریب، اگرچه اشکارا جز نقطه شروع کار نیست، فیزیکی اساسی مساله متضمن است.

در شیوه بررسی، جهان حال انبساط دو معادله توصیف شود. معادلات پنج کمیت دخالت کند که مقادیر اها بطور قطع یقین معلوم نیست. سه کمیت،‌ چگالی متوسط ماده انرژی، فشار عامل مقیاس (متناسب «شعاع» جهان) زمان تغییر کند دو کمیت دیگر ثابت انحنا، که نوع فضایی که زندگی کنیم مشخص کند، ثابت کیهانشناختی که زیر توضیح خواهیم داد.

جوابهای معادلات مذکور جهانی حال تکامل، نشان دهند که عامل مقیاس چگونه زمان تغییر کند. دو دسته جواب وجود دارد: انهایی که انفجاری بزرگ گذشته دور (عامل مقیاس برابر صفر) شروع شوند جوابهایی که جهان اندازه متناهی اغاز کند. گروه دوم معمولا حیث فیزیکی کمتر جالب توجه شمرده شود، زیرا ظاهرا لازم اید که فرضهای بیشتری شرایط اولیه پذیرفته شود مثلا بتوان زمینه میکروموجی، تکوین کهکشانها توزیع اخترنماها توضیح داد. بنابراین خرد متداول،‌ بیشتر کیهانشناسی افنجار بزرگ متمایل است. کیهانشناسی انفجار بزگر تواند یکی سه صورت زیرین داشته باشد. جهانی حال نوسان که زمان صفر سرعت زیاد انبساط اغاز کند ولی بتدریج انبساط کند شود، توقف کند سرانجام معکوس شود جهان حالتی باز گردد که بدوا اغاز کرده بود. یکی علل کند شدن، جاذبه گرانشی متقابل ماده جهان است. هر گاه ثابت کیهانشناختی برابر صفر باشد، نیرو تنها علت است. اما اگر ثابت منفی باشد نیروی اضافی دیگری انبساط ترمز کند. اگر مثبت، ولی کمتر مقداری بحرانی، باشد دافعه علیه کند شدن گرانشی موجب گردد. مقدار بحرانی ثابت که نخست بوسیله اینشتاین پیشنهاد شد، مقداری که ازای ان، اگر کهکشانها فواصلی که دارند حال سکون ایند‌، توازن جاذبه گرانشی برقرار شود.